ساعة الغروب(احمد وردانى)

--------------------------------------------------------------------------------

ساعة الغروب...
و الطل نازل عالظروب.
عينى رات..
كمشة تعالب تتنفض..
اول ما عينى جات فى عينهم..
الكل سارع بالهروب.
على ناحية تانية الاب جاى..
ولسه هيستريح..
بيقول يا فراج الكروب.
والام تنده عالعيال وسط الزحام..
تجرى وراهم فى الضروب..
ساعة الغروب..
فيها عوعوة الكلاب والسما تحمر فيها..
ده حقيقى مش سراب..
ساعة الغروب ..
بتداوى فى القلب اللى داب...
بتانب الزول لو هيفرح..
وتغنى للزول لو هيفرح..
فينك يا عين فينك يا مطرح..
فينك يا ايام الشباب.
ساعة الغروب..
والعين بتبكى عللى راح..
فى الغيط انا سامع صراخ..
ده صوت ديابة..
ولا عالقمح اللى راح..
خلاص يا عم صميدة انسى..
والمرة دى عدت سماح..
ساعة الغروب..
القلب فيها ما كان عليل..
وصبرى والله ما كان قليل..
باعشقها حتى ولوقلبى زعل..
باعشقها حتى لوقلبى عليل ..
فيها تصفر الفروع..
وغصن نخلتنا يبان ويميل..
ساعة الغروب..
مع تحياتى
الشاعر احمد وردانى احمد قنا قوص جراجوس